Oswojona
Nie bój się naiwności
przecież oswojona
to nie twoja wina
że prawda za słona
to... niczyja wina
to... głupota nasza
swoją naiwnością
oczy łzami zrasza
nie przestawaj kochać!
chociaż nie przystoi
kochać to co w życiu
najbardziej cię boli
ale trzeba wierzyć
oczy ufnie stroić
rozpoznawać dobro
i...nie dać się oswoić.
autor
sylwiam71
Dodano: 2014-09-29 08:40:14
Ten wiersz przeczytano 645 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Ufamy, a za rogiem stoi fałsz. Pozdrawiam :)
ciekawie z dobrym przekazem ...czy zawsze rozpoznamy
dobro ...ujęła mnie trzecia strofa ...nie przestawaj
kochać....
pozdrawiam serdecznie ;-)
Podoba mi się. Ale przed dobrem ,po co się
wzbraniać,daj się jemu oswoić,
tylko trudno sprawdzić ,czy ono prawdziwe, czy
podchody robi .
Pozdrawiam
"Człowiek naraża się na łzy, gdy raz pozwoli się
oswoić." Bardzo piękna i mądra refleksja.Pozdrawiam
serdecznie:)
Ciekawie, nie jest łatwo nie byc naiwnym, chyba po
czesci kazdy jest... pozdrawiam
czasami trudno jest rozpoznać
pozdrawiam
trzeba umieć odróżnić dobro od zła
Czasem jest dobrze jeść komuś z ręki,
ale i pilnować by ktoś słuchał...
twojej piosenki.
Pozdrawiam serdecznie
dobro czasem trudno rozpoznać pozdrawiam
Rozpoznać dobro, to nie takie proste. Miłego Sylwio:-)
Trzeba wierzyć. Dobre przesłanie.
Pozdrawiam
Bardzo mi się podoba Twoja refleksja Sylwio a my nie
dajmy się oswoić bo życie inne scenariusze układa
Pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo dobra refleksja. Każdy z nas jest trochę
naiwny, lecz sumienie co innego podpowiada. Dobrze, że
go mamy.
Pozdrawiam serdecznie Sylwio.