Oszukana

OSZUKANA

Posmutniało niebo...
Na mej twarzy smutek wędruje
Od drżących ust po łzy w oczach
W głowie ...myśli przepełnienie
Gdzieś tam w głębi naiwność ścisnęła
Serce porażone niedowierzaniem
Skuliłam się...
W kłębku ciosu nieprzewidzianym
Wierzyłam Ci...ufałam
Teraz żal, złość...
Burza emocji rozrywa umysł
Co począć...w którym kierunku się udać?
Pozostać w ciszy....
W zaklętych ustach cierpliwości
Nie mogę już więcej trwać
Krzyczę duszą zranioną
A usta milczą....drżą
Pod ciężarem smutku
Oszukana dziś spuszczam wzrok
Jutro zawalczę o mnie....
Nie poddam się
Stanę naprzeciw silniejsza
Gdyż nie zatracę siebie w kłamstwie....


Napisany: 11.12.2007
Autor: Anna M.A.

autor

Anna M.A.

Napisany: 2007-12-11 Dodano: 2007-12-11 20:33:02

Ten wiersz przeczytano 413 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie