Ot tak ...

Co zostanie z garści piachu nieujarzmionej mymi dłońmi
Czyż choć ziarnko nadziei w nostalgię,
Chwila wyobraźni postaci Twojej
Co zostanie z nurtu wody obmywającej grzech, ciekawość
Czyż choć kropla o smaku ust słonych
Kropla aury, nieznana doskonałość

Czym opisać drżenie myśli czerwień krwi płynącej
Może tylko iskrą spojrzenia
Dotykiem chwili niepokojącej
Czym zaskarbić braterstwo duszy mgłę oczu, niewinność
Może tylko okruchem serca
Tym lepszym bez słowa codzienność

Ot tak ... ludzie szukają swych gwiazd na darni ziemi
Ot tak ... przybladłych dawno przez czas, lecz wciąż im wierni
Ja znam czułość, płomienia dar co serce rozgrzewa
Wiarą, marzeniem, snem ponętnym ot tak
jak szept, jak olśnienie, jak myśl, jak westchnienie ...
Twojego oddechu czar

zima 2008 ... i głowa pełna myśli o pewnej osobie ...

autor

-nikula-

Dodano: 2008-03-17 11:01:27

Ten wiersz przeczytano 561 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie