ot tak bo po co
ktoś gdzieś kiedyś... i został - ot tak
smuci mnie jedno urodziłam się
rosłam piłam mleko ojczyzny
...by ją zostawić
zawsze to nie fair wobec matki ziemi
ale to tylko taka moja osobista myśl
bom nieco staroświecka
może
cienki żur jeść w domu mawiała mama
uciekają do raju nie tylko moi bliscy
...wystarczy nadziei dla wszystkich
autor
mala.duza
Dodano: 2018-06-15 18:40:03
Ten wiersz przeczytano 453 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Miłość do ojczyzny można odczuwać i za granicą.
A lukę, którą stworzył Twój, czy mój wyjazd zamknęli
n.p. Ukraińcy.
Dobry, patriotyczny wiersz pełen poczucia winy. A
niepotrzebnie. Każdy ma prawo do szukania szczęścia na
całym świecie. :)
Pozdrawiam serdecznie.
Rozsiało Polaków po całym świecie. Sławiąc imię
Ojczyzny dług jej mogą spłacić. /a niektórzy się
wstydzą mówić po polsku/ Pozdrawiam
Świetny wiersz, pozdrawiam serdecznie :)
z czasem nachodzą takie rozterki...
Samo zycie...
różne drogi, jeden wspólny koniec dla wszystkich
Niegdy nie wiadomo, ktora pojdziemy sciezka,
zatrzymalas refleksja:)
Podobno cały świat jest naszą Ojczyzną,
przecież wszyscy jesteśmy dziećmi Boga,
żyjemy, mieszkamy tam gdzie jest nam wygodnie.
Fajny, refleksyjny wiersz. Och życie, życie...
Moja córka kilka lat mieszka
z mężem w Norwegii,
dwóch synów żony w Szkocji.
Tak chyba będzie do emerytury...
Pozdrawiam. Miłej nocy :)
Ciekawy przekaz. Może do tego mleka zabrakło miodu i
to był jeden z powodów emigracji? W naturze ludzkiej
leży dążenie do poprawy warunków życia. Miłego
wieczoru:)
życia ścieżki
są różne
i czasami biegną
za granicami ojczyzny...
(niestety)
+ Pozdrawiam
smutek i żal za ojczyzną
ktoś powiedział, że gdzie my tam ojczyzna. myślę, że
może raj tak, ale ojczyzna? a co do naszego, polskiego
żuru - masz absolutną rację.
serdeczności, ślę uśmiechy z polskiej strzechy.
:):):)
Tak bywa przytulam pozdrawiam
Czasami tak bywa...