Otchłań

Czarna bezdenna otchłań
Pochłonęła już tysiące dusz
Wyszarpuje to
Co człowiek ma najcenniejsze
Zachęca i nęci swą tajemniczością

Dziś ja stoję na jej brzegu
Bez gruntu pod stopami
Zaglądam z ciekawości
tam gdzie sięga wzrok
Przesuwam opuszkami palców
Po zimnej nawierzchni
Pochłaniam każdy bodziec
Zimno i chłód
Szum lasu ostry zapach

Zło chce mnie
Wciągnąć do czeluści piekieł
Uciekam pełna obaw
Przerażona świadomością
ludzkiej bezradności

autor

milka511

Dodano: 2008-11-23 10:52:11

Ten wiersz przeczytano 1250 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie