Oto znów...

Świat przygnieciony strugami deszczu
drzemie cicho w oczekiwaniu
woda wyrównała wszelkie wyrwy w mojej duszy
światło nieśmiało wypełza zza chmur
i nadaje nowy blask każdej wodnej ranie

Pierwszy ptak otrząsnął się z zadumy
I radośnie wyśpiewuje Alleluja...

Szare chmury nabrały światła
we swe wypchane kieszenie
i przemykają gdzieś do nikąd
aby kiedyś znów powrócić
i ożywić to co zapomniało
jak żyć....

oto po raz kolejny
powstałem
by biec dalej
gdzieś
gdzieś gdzie znajdę
krople szczęścia
poutykane za chmurami...

autor

James Grey

Napisany: 2005-04-09 Dodano: 2005-04-17 12:37:11

Ten wiersz przeczytano 517 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie