Otulę się spokojem

Jak mam się zachować w tej dziwnej sytuacji?
Czy jest na to jakiś paradygmat kulturowy?
Może po prostu być; jak w Indiach święte krowy?
I ryczeć ponad tłumem mimo braku racji?

Bądź też płakać nieustannie czyniąc się ofiarą,
Mimo, że to ja w mojej ręce ściskam topór?
Stawiając cudzej racji nieustanny opór,
W mej głowie tworzę mity, nazywając wiarą.

Lecz cóż mam zrobić, gdy obok suchej studni stoję?
Chciałbym wiedzieć czy inni też pragnienie czują?
Lecz zgromadzeni wokół wciąż mnie ignorują.
...jednak dziś zamilknę, otulę się spokojem.

autor

rudibraun

Dodano: 2009-02-10 13:03:40

Ten wiersz przeczytano 597 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie