OTULENI CISZĄ
czas tak bezlitośnie
na kark lat dokłada
skutecznie pozwala
z nostalgią się zmagać
znowu kartki gubi
kolejny październik
wraz z nim przemijamy
swoich uczuć pewni
trudno zapamiętać
jak smakują słowa
muśnięć ust wilgotnych
zaczyna brakować
rąk czule błądzących
objęcia ramieniem
ciepłej barwy głosu
miłości w spojrzeniu
co było nie wróci
choć w bajki chcę wierzyć
w intencji przeszłości
odmawiam pacierze
otuleni ciszą
w uśpionych marzeniach
zmierzamy bezwiednie
do bram przeznaczenia
autor
ewciaw1963
Dodano: 2011-10-08 05:56:32
Ten wiersz przeczytano 1495 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (32)
miłość w miarę upływu lat,dojrzewa jak wino i chociaz
czasem brakuje tych pierwszych wzruszeń ważne, ze jest
i ociepla życie:)a przeznaczenie cóż od niego nie da
się uciec,wiersz wywołuje różnorodne refleksje od
zamyślenia nad życiem, do melancholii :)
Lekko się czyta ale i zatrzymuje właśnie w tej ciszy
pięknej i smutnej. Pozdrawiam serdecznie
Pięknie, mądrze, a to co bylo nie wroci, dobrze bo nie
wrocą złe chwile, a dobre zostaną w sercu
pięknie i bardzo nostalgicznie, podoba mi się Ewciu
:-)
Granie na uczuciach jak październikowy wiatr po
parapetach. Czas umyka jak spłoszony zając, ci co
kochali, kochać z czasem przestają. Do bram
przeznaczenia wszyscy kiedyś dojdą i ci co wciąż
kochają i ci co przestali kochać. Ale się rozpisałam,
widać jak wiersz prowokuje :)
Witaj pozdrawiam serdecznie dziekuję za ocenę i
komentarz
Pięknie ewciaw.
Co było, nie wróci.
Piękne nostalgiczne przemyślenia.
Pozdrawiam serdecznie:)
Marzę o cofnięciu czasu. Chciałbym wrócić na pewne
rozstaje dróg w swoim życiu, jeszcze raz przeczytać
uważnie napisy na drogowskazach i pójść w innym
kierunku.
Witaj Ewuś:) Dziś jestem otulona ciszą-wyborczą
hihihi. A w kwestii wiersza jestem zachwycona, bo
lekkie masz pióro kochanie i czytam Twoje wiersze z
wielką przyjemnością. Zmierzamy do bram przeznaczenia
- dobra puenta, jestem na TAK i oczywiście całuję i
buziaczki przesyłam. Widziałam link - rozmarzyłam
się:))) Cudny.
Otuleni w ciszę
ubrani w marzenia
czas nam niepotrzebny
kalendarz kartki zmienia
Piękny wiersz....przemijanie czasu...nieuchronność
przeznaczenia...:)
Nostalgiczny wiersz, który przywołuje wspomnienia.
Bardzo przyjemnie się go czyta. Ciekawe rodzaje rymów
- strofka druga i ostatnia mają rymy niegramatyczne a
całośc jest dobrym dwunastozgłoskowcem. Plus za klimat
i wykonanie. Pozdrawiam serdecznie.
piękna refleksja o przemijaniu życia, myślę że nie
trzeba myśleć o przeszłości i wracać do niej
Piękny wiersz,....piszesz tak delikatnie i
romantycznie,...piszesz serca biciem.... :)
bardzo ładny wiersz o przemijaniu
Pięknie :)