Otulony ciepłem
zielonookiemu aniołowi któremu ofiarowałem żar duszy i serca płomień
Otulony ciepłem Twojego serca
pogrążam się w miłości
niezbadanej szczęścia otchłani
Pocałunek Twojej dłoni
wprawia me serce
w nieukojone drżenie radości
Spowity ciepłem Twojej duszy
westchnieniem zapomnienia spowijam
samotności serca krzyk
Dotyk Twojego spojrzenia
rozprasza w mym sercu
wspomnienie szarości dni
Rozstania nieubłagany czas
zabija we mnie miłości westchnienie
Jej żar wskrzesza
ciepło Twojego spojrzenia
gdy znów widzę Cię
po rozłąki dniach
autor
cieńanioła
Dodano: 2011-05-13 09:30:41
Ten wiersz przeczytano 590 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Dużo tu miłości i wyznania. Pozdrawiam:)
muszę oczy zamknąć...zieleń mam w nich ...tak się
kocha bez pamięci ...arcydzieło powstało...pozdrawiam
ciepło
Radość sama w sobie jest już ukojeniem. W przeciwnym
razie obecność Anioła nie daje Tobie ukojenia i
Aniołowi zrobi się smutno. Wiersz niezły ale z tym
ukojeniem bym pokombinował. Pozdrawiam
gdy znów widzę Cię... po rozłąki dniach usuń... mało
to stylistyczne i zbędne :)
...."pogrążam się w miłości
niezbadanej szczęścia otchłani" +
Pełen miłości wiersz,grzeje,kipi uczuciem.
Ach piękny