Otwórzcie serca

Wszystkim którzy patrzą, ale nie widzą. Słyszą, ale nie czują.

Krzyczę milczeniem....
Proszę poezją...
Obudźcie się wy marmurowe posągi!...
zwykłe skały... bez kolorowych uczuć, bez dusz....
Niech promienie wschodzącego szczęściem słońca
wreszcie otworzą wam oczy!
Niech zrodzi się w was piękno życia...
Niech wasze serca poczują mocniej...
zabiją głębiej....
Nie pozwolę by moje słowa znów rozmyły się między wierszami życia....
By zagubiły się pośród krzyków ciszy....
Nie chcę znów stać sama wśród wersów ociekających pustką....
Zamknięta w niemym wymiarze świata....
Wśród zimna waszych serc...
Wśród nicości waszych dusz...

Byście umieli żyć Byście umieli kochać

autor

Nedzia

Napisany: 2008-04-11 Dodano: 2008-07-30 15:27:28

Ten wiersz przeczytano 631 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie