pacyfik

dla wszystkich którzy czują sie tak jak ja

zamknieta w ścieżkach bólu
nie widzę dna cierpień
nie widze drzwi do szczęścia
tworzę pacyfik
z moich łez,
które płyną
przez źródło twego szczęścia
moje łzy zapełniają je,
moje cierpienie
gasi twe pragnienie
melancholijny spływ
całkowicie na dno
twój żal ograniczony
słowem "współczuję"
smutna egzystecja
zakończyła się na....
mokrych kamieniach.

autor

koffanaewella

Napisany: 2006-03-21 Dodano: 2006-03-21 22:23:59

Ten wiersz przeczytano 547 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie