Pajęczyna...
Na gałęziach lśnią
fantazyjne sieci pajęczyny.
Ubrane są przez mgłę
w krople rosy.
Mienią się w słońcu
jak brylanty.
Promienie słoneczne
dodały kolory tęczy.
Błyszczą zaczarowanym blaskiem.
Wiatr porusza misterne nici
szalonym tańcem.
Wabi nieświadome owady
ku zgubie.
Zatracają czujność w zachwycie.
Podstępem wciągane
są w pułapkę.
Zdradliwa sieć pajęcza,
to złuda piękna.
Oczarowanych magią
na manowce prowadzi.
autor
@Krystek
Dodano: 2018-02-13 09:32:07
Ten wiersz przeczytano 761 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Jednym słowem piękny:)pozdrawiam cieplutko:)
ładny wiersz, przyjemnie się czyta
'podstępem wciągane w pułapkę tracą czujność'
pomijając misterną budowę sieci nie wiem co jest
pięknego w pajęczynie, w której ginie kruche życie
pozdrawiam :)
:) Msz jest ładniej.
Ładnie obraz z wersów płynie.
Pozdrawiam :)
krzemanka - dziękuję za uwagi. Serdecznie pozdrawiam
:-)
Przepiękny wiersz pozdrawiam serdecznie;)
Ładnie. Msz dwa ostatnie wersy to zbędne
dopowiedzenie. Co myślisz o pozbyciu się inwersji w
dwunastym wersie
"zachowały zasady geometrii" i zaimków
"Wszystko po to, by pięknem
owady zwabiały.
Czarują kruchością," ?
Piękna trzeba dotknąć by się przekonać, że jest
prawdziwe, lecz czasami nie można się już wyzwolić gdy
okazuje się złudne... pozdrawiam serdecznie