PAJĘCZYNA

Pajęczyną wspomnień oplotę Twoją postać
Wyidealizuję niczym ołtarz najświętszy
Potem spłynę jak rwący strumień przez kamienne ostępy czasu
By runąc wodospadem najpiękniejszych uniesień

Zapomnę to co bolało i jak piasek zacierało nasze pragnienia
Tylko czas nie stał w miejscu choć nam się zdawało
Zatrzymaliśmy dla nas każdą jego sekundę
Lecz wymknąć się zdołał i niczym złodziej ukradł nasze szczęście

Byłaś zjawiskiem sennym co bajkową fikcją pachnie
Ale jakże prawdziwą i tak dotykowo namacalną
Ja przegapiłem ten dzień co runąć miał chmurą
Uniosłaś swoje życie i uleciałaś jak wolny ptak
I nie zatrzymałem Cię ja naiwny głupiec
Straciłem to co raz dane jest na wieki

autor

MYSZAK

Napisany: 2006-01-24 Dodano: 2006-01-24 17:17:10

Ten wiersz przeczytano 401 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie