Pajęczyna życia

w pajęczynie życia obmywam utytłane dobrobytem ręce
oplatam zgarbiony ciężarem obłudy kręgosłup
chowam się w delikatnej sieci
ukrywając twarz w potoku grzechów

ręce stają się blado trupie
kręgosłup pęka pod szalą chciwości
a w twarzy wypala się resztka nadziei

z boku patrzą oczy żądzą zemsty przepełnione
śliniący się jadem trupim strach
czai się w ukryciu
kokonem pajęczej sieci
staczam się na dno
by móc powrócić z kroplą rosy
w poranku odkupienia

autor

beata73

Napisany: 2007-02-09 Dodano: 2007-03-25 13:29:39

Ten wiersz przeczytano 568 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie