Paluszek Krzysia

Dziabnął się Krzysiu,
W mały paluszek.
Siekierką obciął,
Z palca opuszek.

Gdzie się zapatrzył,
Tego już nie wie.
Siekierka w palcu,
Tkwi zamiast w drzewie.

Krew się polała,
Krzyś blady stoi.
I z tego strachu,
Aż się nie boi.

Mdleć nie wypada,
Mężczyzna przecież.
A krew się leje,
Bo musi lecieć.

Wstrzymał, więc mdłości,
Pędzące fale.
I do lekarza,
Zawiózł swój palec.

Tam opatrunek,
Wnet mu podano.
By się nie martwił,
Głupiutką raną.

Historia dobrze,
Kończy się dzisiaj.
Która spotkała,
Naszego Krzysia.

autor

Grand

Napisany: 2016-12-01 Dodano: 2016-12-02 10:14:15

Ten wiersz przeczytano 367 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie