Pamiątki
Kartki wydarte z pamiętnika
Kamień z połyskiem z jednej strony
Tanie kolczyki ze straganu
Pióro z ogona siwej wrony
Słowa rzucone gdzieś za siebie
Zielony tusz, co serca kreśli
Spojrzenie pana, co w tramwaju
oczami moje oczy pieścił
Myśli frunące w poprzek czaszki
Figle bezwstydne na tapczanie
Suszony bukiet czerwonych róż
podarowanych na rozstanie.
Pamiątki takie namacalne
i te nierzeczywiste nieco.
Wszystkie jednako w sercu noszę.
Wszystkie odbieram tak kobieco.
Gdy jest mi smutno, a dokoła
ziemia pokryta pyłem burym,
to ja spoglądam na pamiątki
i uszy znowu mam do góry.
Gdy czuję dotyk, co przed laty
leciutko trącał moje ramię,
to rozmarzona nieprzytomnie
serce i duszę szczęściem mamię
Zapach, co nozdrza dziko smagał.
Sukienka z koronkowym rantem.
List od chłopaka w ósmej klasie.
I znowu czuję się gigantem!
Komentarze (11)
Dziękuję Wam bardzo :)))
Przesyłam ciepłe pozdrowienia :)<3
Umieć gromadzić odpowiednie pamiątki to też sztuka, Ty
ją posiadasz. Pozdrawiam.
Świetny ten Twój kuferek, odgrzewa wspomnienia.
Cieplutko pozdrawiam
zajrzałam przeczytałam dobry wiersz - warto było!
pozdrawiam.
DoroteK, Heniu, Stello-Jagodo dziękuję bardzo :)))
Super fajnie:)
przeczytałam z prawdziwą przyjemnością ten wiersz
pełen wspomnień :-)
Ładny wiersz i bardzo ciekawa treść - moje
uznanie...pozdrawiam
Dziękuję :) Wzajemnie :)
Czarodziejski kuferek wspomnień ma swoją moc. Ten
wers: "suszony bukiet białych róży" czytam sobie
"suszony bukiet z białych róż" . Miłego dnia.
Dobra recepta na życie:)