PAMIĘĆ

"Między ciszą a ciszą"..

łuny rozpalonych zniczy obudziły cmentarze,
ludzie skuleni przemijaniem,
pochowali swoją pamięć w kołnierzach płaszczy
( ktoś przyszedł pożyczyć zapałki…)

z nagrobków płyną wypominki,
psalmy śpiewa powietrze; śp. za dusze śp.,
szum liści wiruje wtórem – na wieki wieku,
wiatr przygasza płomienie,
niezwykłych miejsc ogniki palą się żalem,
cienie nocy wracają na czoła,
wspomnienia tamtego czasu

wiele serc ciągle czeka,
zciszone słowa na dźwięk imion,
niejedne drzwi skrzypną na dole,
kroki pod drzwi przyjdą…
( kto to wie czy jutro jest w nas )

smutek skrojony w kromki,
dla mnie jego cząstki,
dla ciebie rozrzucone paciorki

autor

HANA

Dodano: 2006-10-31 19:18:25

Ten wiersz przeczytano 610 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie