Pamięć
pamięci mojego dziadka, który był na zesłaniu 11 lat w XXXV rocznicę śmierci
I wróciłeś z ziemi skutej lodem
na łono ojczyzny
podałeś wychudłą dłoń na zgodę
choć na sercu blizny
Płyta z granitu zimna w dotyku
tam miłość spoczywa
dziś z pamięcią powracasz Henryku
ona zawsze żywa
Wycieram znów łzy nie ukradkiem
staną się jak rosą
kiedyś znów spotkam się z dziadkiem
gdzie też pójdę boso
autor
Maciek.J
Dodano: 2017-08-20 10:17:45
Ten wiersz przeczytano 760 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Bardzo na tak:)
I niech ta pamięć na zawsze pozostanie?
Maciek, bardzo uczuciowy i osobisty jest to wiersz,
który skłania do dużej refleksji, musiał być to
wspaniały dziadek, że aż tak go wspominasz:)
Dziękuję za miły komentarz:)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
Pamięć, ważna sprawa i dobrze, że pamiętasz.
Bardzo wzruszyłeś Macku Kazdy z nas tam pójdzie nie
wazne czy boso czy w kamaszach i wyjdą nam na przeciw
by nas powitać tych których w bólu zegnaliśmy
Pozdrawiam serdecznie :)
Wzruszajaco,
Pozdrawiam:)
Refleksyjnie, bardzo ładnie.
Dobrej niedzieli Maćku.
Pozdrawiam serdecznie:)
Dziękuję!
Miałem wuja który był też na zasłaniu.Coś
niesamowitego jakie były jego opowieści:)
Pozdrawiam:)
Wzruszająca refleksja
"spotkamy się kiedyś – wierzę
w szatach przez rosę utkanych
na wspólnym wiecznym spacerze
w magicznym świecie - nieznanym" (moje)
Pozdrawiam Maćku:-)
.. tęsknota podyktowana prawdziwą stratą .. dzisiaj ..
po Twoich słowach .. on jest przy Tobie .. bardziej
niż czasem bywał ... pozdrawiam :)
Za Arkiem :-)
brawo za pamięć :):):)
Kiedyś wszyscy się spotkamy.