Z pamięci
Gdy idziesz korytarzem
Odgłos pustych kroków twoich
Rozbrzmiewa w mej głowie
Chciałabym zapomnieć
ale tak bardzo nie mogę
Żyję jak zaczarowana
Męcząc teraźniejszość
wyciskając z niej nowe piętno
W myślach ranię swe ciało
Kroję duszę i serce
Krzywdzę siebie,
a wszystko przez pamięć
Tak wiele zdarzeń
wykreślić bym chciała
Te wszystkie lata
od życia zarania
zastąpić czymś innym
tak bardzo bym chciała.
W pamięci mej bije serce
Ot, i historia cała.
autor
Camomille
Dodano: 2006-12-28 17:43:10
Ten wiersz przeczytano 542 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.