o pamięci
pamiętasz
byłam wiosną
nie zapomnij
że później ciepłym latem
jesienną też zachowaj
wspomnieniem
pokornej chryzantemy
uległej zimnemu powiewowi
przemijania
w przestrzeni ziemi
która wabiąc
ułomną doskonałością
zostanie beze mnie
wyjałowiona z żalu
autor
A-jeszcze
Dodano: 2019-11-15 10:39:28
Ten wiersz przeczytano 287 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
ta melancholia zostaje głęboko w sercu
Ładny, ciekawy wiersz
Pozdrawiam serdecznie :)
Rano. Rośliny jeszcze skulone po nocnym
przy/chłodzeniu.
Dziękując wszystkim Miłym Czytelnikom
życzę ciepła w sercach i za oknem.
Szczęśliwego zdrowia.
To: "beze mnie" przytłacza i przeraża...
"Zapominanie to część procesu znikania."
(C. Ahern: "Kraina Zwana Tutaj")
Pozdrowienia serdeczne Alinko
ładnie i smutno że kiedyś pewnie tak i beze mnie też
:) pozdrawiam
Mądra dusza pisze cudowne wiersze. Kłaniam się nisko,
Pani Alino :-)
Interesujące.
Piękna tchnąca smutkiem poezja...
Ziemia zostanie beze mnie - trudno to wręcz pojąć.
Ładnie. Też mi się marzy aby mnie pamiętano z dobrej
strony. MIłego wieczoru Alino:)
Z przyjemnością przeczytałam...udany
wiersz...pozdrawiam.
Jakże wiele tu warstw - jak to u Ciebie. Ściskam
ciepło, Alino.
Cudownie :-) Czarujesz prozą, czarujesz wierszem :-)
Myślę, że przychodzi taki czas... gdy wszyscy jesteśmy
wyjałowieni z żalu... i nie tylko... To chyba norma
dla dojrzałych. I doświadczonych. A doskonałość...
cóż... Ona zawsze ułomna. Inaczej nie miałaby sensu.
Pozdrawiam serdecznie :-)
Przemijanie pisane subtelnym piórem...
Pozdrawiam serdecznie Alinko :)
Pięknie powiedziane
Pozdrawiam serdecznie :)