Pamięci Cezarego
W pierwszą rocznicę śmierci.
Ciebie już nie ma, odszedłeś nagle,
życie, nie człowiek, scenariusz pisze,
słowa co kiedyś ugrzęzły w gardle,
sercem w bezkresną posyłam ciszę.
Dziś jest mi smutno i żal mi przecież,
spóźnione zdania znaczą niewiele,
Ty, spośród ludzi na całym świecie,
byłeś tak bliskim mi Przyjacielem.
Prawda bolesna sumienie drażni,
a cieniem kładą się na przeszłości,
nie wyrażone słowa przyjaźni
i te rzucone w zjadliwej złości.
Przecież napisał kiedyś Poeta,
"Śpieszmy się kochać..." cóż dodać
więcej,
więc Przyjacielu wybacz mój nietakt,
z potrzeby duszy, dziś piszę sercem.
Komentarze (19)
Piekny wzruszajacy wiersz, pozdrawiam serdecznie
Piękny,osobisty wiersz,
też żałuję niektórych słów i tego,że nie można cofnąć
czasu,
gdy już nie ma bliskich mi osób...
Pozdrawiam serdecznie karacie:)
Trudno jest o komentarz do tak osobistego wiersza.
Pamięć będzie wiecznie żywa.
Ładnie to ująłeś z potrzeby duszy i serca.
Pozdrawiam.
piękne, szczere i bardzo osobiste pożegnanie...i ja z
szacunkiem pochylam głowę
Zosiak- przecież to jest mój nick. I nie przekręcać go
:)))
pięknie, kiedy odchodzą nasi bliscy, zawsze czegoś
żałujemy, tak jest w tym naszym życiu, serdecznie
pozdrawiam
"Śpieszmy się kochać..."
@KarmaChameleon -
NiedokarmionyKameleon -zdejmij ta maske i pisz pod
swoim nickiem.
Przepraszam Autorze, ale...
Bardzo ladny, dobrze napisany wiersz.
Ten Cezary pewnie się w grobie przewraca, że ktoś o
nim taką grafomanię tworzy...
Niekiedy nie potrafimy zdążyć z właściwymi słowami
a...człowiek znika. ładny hołd pamięci przyjaciela,
karacie. Miłej niedzieli życzę.
Piękny wiersz z potrzeby serca.
Pozdrawiam
witaj,tak wielu zaczyna odchodzić rodzi się pustka to
smutne,ukłony
przyjaźń do przyjaciela w to wierzę, w przyjaźń chłopa
do kobiety nie za bardzo!
Karacie piękny wiersz, pamiętasz, bo przyjaciela się
nie zapomina.