Pamięci Kajtka

Będę wdzięczny za wszelkie wskazówki co do poprawek, bo szczególnie w interpunkcji jestem "noga". Dziękuję!

Na dzwon to serce już nie odpowie,
pozostał balast zbędnego ciała,
bo dusza już uleciała.
I odszedł człowiek.

A nam spod powiek łza poleci mała,
jakby wstydziła się i jakby bała,
że On się zbudzi i że nas wyśmieje,
tak jak wyśmiewał życie.

Czy je słyszycie? Ono wciąż tętni,
na bok żałoba, nie bądźcie smętni,
w smutku nie złowisz pośród hałasu,
nut przemijania czasu.

A czas przemija wciąż obojętny,
więc go poskąpmy na próżne żale,
żegnaj mój Druchu, było wspaniale,
nikt nie wie co będzie dalej.

autor

karat

Dodano: 2011-01-09 03:46:34

Ten wiersz przeczytano 1523 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie