Pamieci Paula

Wiersz jest poswiecony pamieci mojego przyjaciela z pracy

Jak krotkie jest zycie...
Nigdy nie wiesz,czy obudzisz sie o swicie.
Tyle nie zalatwionych spraw,tyle marzen,
kto teraz Twoim dzieciom dalsza droge
wskaze?
A Twoja mama i tata?
Kto im teraz pomoze?
Daj im sily zyc w tym bolu,
prosimy Ciebie Boze.
Kto opatrzy dzieciom rozbite kolana?
Kto zaspiewa piosenke w szkole z rana?
Wiem, ze duchem bedziesz z nami
ze swoja rodzina,przyjaciolmi i nami kolegami.

Pracowalismy razem w holenderskiej szkole. Ale Paul nagle zachorowal na raka pluc i niestety... Zostawil zone,dzieci i rodzicow,ktorym tak bardzo pomagal.

autor

Malogsia

Napisany: 2006-09-08 Dodano: 2007-10-15 13:02:43

Ten wiersz przeczytano 434 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie