pamiętaj mnie
Dla mojego taty, który choruje na Alzheimera
Tatusiu pamiętaj mnie jeszcze
wiem, że widzisz już inaczej
uciekasz od rzeczy, których istnienie
boli nienazwaniem
dom jest już częściej tamtym niż tym.
Twarze staja się bezimienne,
ulice nieznane.
Patrzysz.
Co widzisz?
Chcę pomóc, nie odwracam wzroku,
może w moich oczach znajdziesz spokój.
Poczuj, że jestem blisko
nie zastanawiaj się dlaczego
po prostu przytul
znikają obrazy z pamięci,
ale ja jestem
nie potrafię się pożegnać
jeszcze nie dzisiaj
a może jutro znów uśmiechniesz się
i powiesz
pamiętam cię
zabierz mnie do parku...
Spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą...
autor
Jagodzianka85
Dodano: 2013-02-12 14:24:23
Ten wiersz przeczytano 1896 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Dziękuję wszystkim za miłe słowa. Podniosły mnie na
duchu.
Przejmujący - na tak :)
Czasem słów zaczyna brakować by coś mądrego
powiedzieć. Więc pomilczę chwilę dla towarzystwa,
wiersz mną poruszył... Spokojnej nocy Tobie i Twojemu
Tacie
"nie potrafię się pożegnać
jeszcze nie dzisiaj"
to chyba najbardziej znaczące słowa, bo w tej
chorobie, miłość najbliższych osób nie wypuszcza
chorego z ramion...
bardzo piękny i smutny wiersz
Rozczuliłaś mnie. Pięknie piszesz o osobistym
dramacie.
Trzymaj się, Jagodzianko. Dużo sił Ci życzę.
Bardzo wzruszający wiersz pisany miłością do Taty
.Serdecznie pozdrawiam i życzę dużo siły:) E.
Pięknie, prawdziwie, wzruszyłam się...
Pozdrawiam.
Piękny wiersz....pozdrawiam;)
Piękny, poruszający wiersz od początku, do końca.
ładnie pomimo, że smutne ;)) + pozdrawiam
Straszna to choroba. Mimo że Tatuś "widzi już inaczej"
to w sercu na pewno pozostaje ukochana osoba, której
nie zapomni. Pozdrawiam
"wiem, że widzisz już inaczej" - to bardzo prawdziwe,
gdy odwiedzałam moją babcię byłam dla niej koleżanką z
młodości, jakaś daleką kuzynką, z którą w dzieciństwie
spędzała wakacje, za każdym razem kimś innym. Dużo
ciepła w twoim wierszu, choć to takie smutne.
Pozdrawiam i życzę tego spaceru do parku.
"Spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą..."
Ks. Twardowski - święte słowa. Współczuję,znam ten
ból, moja teściowa chorowała na Alzheimera. Serdecznie
pozdrawiam
Plus za klimat. Naprawdę wzruszające... Pozdrawiam