Pamiętam...
Pamiętam mą pierwszą klasę i ławkę,
Pierwsze reguły na pamięć wykute.
Komunię mą pierwszą i szkolną wyprawkę,
Pierwszą mą spowiedź i pierwszą pokutę.
Pamiętam dzień, gdy moje słowa,
Wybrzmiały pierwszy męski ton.
Gdy w ideały wezbrała głowa,
Pierwszą żyletkę i perfum mych woń.
Burzę hormonów, prawdy pierwszy zew,
I pierwszy, donośny serca mego głos,
Pierwsze emocje, wzburzoną krew,
Pierwszy na klatce piersiowej włos.
Pierwszy mój akord, wiersz i gitarę,
Pierwsze świadectwo paskiem zdobione.
Pierwszą nagrodę i pierwszą karę,
I pierwsze lekcje nieodrobione.
Pierwsze braterstwo myśli i dusz,
Łzę pierwszą przelaną za zdradę.
Zapach gór pierwszych i smak pierwszych
mórz,
I przyjacielską, pierwszą, dobrą radę.
Pierwsze me kłamstwo i pierwszy wstyd,
Pierwsze rozkosze i mokrą noc.
Pierwszy adapter, co grał tylko z płyt.
I pierwszym grzechem splamiony koc.
Pamiętam pierwsze jej spojrzenie,
I pierwszy dotyk, muśnięcie ust.
Pierwsze rozterki i pierwsze zdumienie,
Zbierany razem do ognia chrust.
Usta, co pierwsze szepnęły mi słowa,
Pierwsze me „kocham” - od
wstydu spalone.
Oczy, co w oczy patrzyły jak sowa,
I pierwsze me grzechy odpuszczone.
Pierwsze wagary i pierwsze piwo,
Wąwóz i drzewa i pierwsze ognisko.
Pierwsze zebrane za czyny żniwo,
Choć czasem nie wiem, po co…
.....pamiętam to
wszystko.
Komentarze (6)
wspomnienia zwłaszcza te miłe pozostaja i chętnie do
nich wracamy - to przecież nigdy już nie wróci nie
będzie powtórki-ładny wiersz
Piękny Twój wiersz i na pewno nie pierwszy, zatrzymane
kadry z życia jak fotografie:))
Bardzo ciekawie przedstawiłeś swoje pierwasze
przeżycia w wierszu ciekawej konstrukcji, trochę
polamał ci sie rytm, ale jest to do poprawki,
gratuluję pomysłu na wierz bardzo osobisty.
Jest dobrze - forma mogłaby być lepsza, ale przyjemnie
się czyta - prawie każdy facet ma takie wspomnienia -
trzeba przeżyć, by dojrzeć, mieć co opowiadać,
uśmiechnąć się czasami do wspomnień, nie zapomnieć o
popełnionych błędach ani o tym, jak było kiedyś
pięknie, jestem na TAK.
Najważniejsze wydarzenia w naszym życiu zapamiętujemy
na długo bądź na zawsze... Naprawdę świetny wiersz;)
wiersz jest bardzo piękny jak wszystkie zaiskrzenia
losu To się pamięta melodię dzieciństwa pierwszych
wzruszeń wzlotów i upadków i braterstwo myśli i
kocham niespodziewanie to treść naszego piękna duszy
dlatego pamięć zachowa na zawsze
Brawo ! bo tacy jesteśmy jak kochaliśmy