Pamiętam
tę wiosnę,
kiedy moje serce w zarodku
poczęło sen, szukając krawędzi,
której blask powinien zatonąć
gdy zachodziło słońce.
Tylko nie wiem jak i gdzie.
autor
Mirabella
Dodano: 2018-01-05 12:42:12
Ten wiersz przeczytano 737 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Ładna refleksja.
Pozdrawiam serdecznie :)
Dosyć tajemniczo ale bardzo sie podoba
Pozdrawiam serdecznie Mirabello :)
Świetna refleksja pozdrawiam serdecznie )
Ładnie, bardzo oryginalnie.
Serdeczności Bogno ślę :)
ciekawie tylko czuję niedosyt
dobra refleksja pozdrawiam i głos zostawiam :) +
Co tu gadać,podoba mi się to co napisałaś Mirabello:)
Cześć, pozdrawiam
Tak już sie wlasnie zorientowałam ze cos tu nie gra ,
ale to nie z mojej winy :) uklony Miły
Mirabella
2018-01-05
Zazdroszczę ci tych widoków poprzykryanych puchem,
skrzypaczek pod butkami :) Ładny rytmiczny wiersz,
pozdrawiam slicznie
uciekł :)
:):):)
Takie chwile czasami ulegają rozwarstwieniu powodując
tymczasową niepamięć.
Pozdrawiam serdecznie Bogno paa:)
bo nikt nie wie ...
chłopak, dziewczyna,
i ... kiedy się zaczyna :):):)
dzięki Bello za koment, ale chyba nie pod tym
wierszem.
i tak miło mi bardzo :):):)
ładna, refleksyjna miniaturka(Y)
Bardzo mi się to mini podoba :-) serdeczności
Mirabellko :-)
Wspominamy różne pory roku.
Tylko dlaczego życie przyśpiesza kroku?
Starość niektórym od dawna puka do drzwi.
O czasie przeszłym na jawie są sny.
Fajny sen na jawie. Pozdrawiam. Miłego wieczoru ;)))
:)+++