Pamiętam

pamiętam
sen straszny tej nocy i drzewa
coś szeleszcząc złowieszczo tańczące
szept cienia
coś jeszcze przebiegło lasem
trzask świerszcze
uciekłem do niego
z kamienia
a więc i serce takie
milczący
więc serce wznoszę niczym czarę
napój gorący
w ust sennych nalewam szczelinę
niechaj się stanę! wołałem
tyś dała kości i ciało
przepadłem w blaskach matczynego kwiatu
a ssące mi potem z pleców baty
krew nadaremną
pamiętam

autor

tomasz dudziński

Napisany: 1978-11-02 Dodano: 2006-02-20 11:04:35

Ten wiersz przeczytano 445 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie