Pamiętam o Tobie
kiedy jasność zbiera
wśród mroku ziarenka przepojone ciepłem.
Kiedy świt nastanie, by dzień nowy zacząć,
przekaże je wszystkie ze światłem ode mnie.
Pamiętam o Tobie, gdy dzień jest otwarty
na przestrzał, by wpuścić melodie płynące
od ziemi i nieba, od pór roku, które
cieszą wyważonym kunsztem doskonale.
Pamiętam o Tobie o zmroku, co cicho
układa plan jutra wśród zieleni myśli,
na stronach zapewnień o życzliwej fali,
wlewającą słodycz marzeń do serc
wszystkich.
Pamiętam o Tobie, spraszając Anioły,
aby dopomogły, gdy zbyt ciężkie brzemię
worane jest w życie, targające spokój,
z goryczą płynące przez uczuć arterie.
Pamiętam o Tobie, w każdej chwili pięknej
i łamię się słowem, co płynie z uniesień.
Chcę, by komponował czas radosny zamęt
od wiosny, przez lato aż po późną
jesień.
Maryla
Maria Polak (Maryla)
Komentarze (70)
Jakże ważna jest pamięć o kimś bliskim. Ładny wiersz.
Pozdrawiam.
Piękna opowieść o bliskiej osobie. Miło się czyta
takie wiersze. Pozdrawiam serdecznie.
Pięknie, ciepło, Twoje wiersze ogrzewają duszę :)
Witaj Marylko:)
Przy czytaniu Twojego wiersza przypomniała mi się
piosenka "Zegarmistrz światła purpurowy":)
Z przyjemnością:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Bardzo ładnie.
serdeczne pozdrawiam ...
Piękne wspomnienie.
Miłego wieczoru
Z przyjemnością przeczytałem
ps. jak zawszę.
;)
Pozdrawiam
pięknie
pozdrawiam serdecznie :)
byłem
warto pamiętać szczególnie gdy są to dobre
wspomnienia...pozdrawiam
Czytanie było przyjemnością:)
Pięknie :)
Serdecznie dziękuję WSZYSTKIM za miłe słowa w
komentarza, za czytanie.
Niech dzień Wam sprzyja każdy :)
Wzruszyłam się.Lubię Twoje wiersze.
Dzięki