pamiętasz

przewracaliśmy świat
stawiając życie na szczytach
dzień budził w nas emocje
noc tuliła w silnych ramionach

szukaliśmy szczęścia
wśród szumiących strumyków
leśnych polan
zadumanych drzew

zegar wybijał
coraz szybciej godziny
w pośpiechu
zapisywaliśmy słowa
na płatkach róż

radość rozpychała się
łokciami
wśród tańczącego tłumu
och życie
jak mi ciebie brak

świadomość końca
zatrzymywała oddech
zabrakło nam odwagi
by powiedzieć
słowa które aż do bólu
grzęzły w gardle

i utknęliśmy na rozstajach
tłumiąc szloch

autor

Sabina Gancarz

Napisany: 2015-10-25 Dodano: 2015-11-20 13:10:50

Ten wiersz przeczytano 1121 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie