Pamiętnik
Znów mam nerwy mój powierniku,
brak mi przyjaciela mój pamiętniku!
Brak mi osoby tak bliskiej mi, znanej
przez kilka lat mi wiernie oddanej.
Brak mi rozmowy o nieważnych rzeczach,
o dniu minionym co go noc zabiera,
brak przyjaciela co siedzi wtulony
i dzielnie me łzy smutne ociera.
Chcę móc odważnie swe myśli powiedzieć
by nie bać się, że ktoś mnie oceni,
bo mój przyjaciel musi być wierny,
musi ochrzanić i rady udzielić.
Chcę przy sobie mieć osobę
dzięki której w swej osobie
będę ja- ciągle ta sama
wierna, ufna i oddana.
Dusza ma pragnie człowieka
co w smutnych oczach mych wszystko
dostrzeże,
co w nucie głosu mego smutnego
usłyszy utwór i tylko dlatego
poświęci swoje problemy dla moich,
zadzwoni gdy tylko pomyślę o nim.
A tajemnice mu powierzane
Na serca dnie głęboko schowane.
Ciężko jest znaleźć takiego człowieka
ciężko zaufać jest komuś bliskiemu,
bo nigdy nie wiesz czy tajemnice
leżą w podziemiach jak ciemne piwnice.
Dlatego piszę do Ciebie mój Powierniku,
Dlatego piszę do Ciebie mój Pamiętniku!
Komentarze (6)
Kochana we mnie możesz mieć takiego człowieka. Proszę
uwierz, mówię serio, że nurtem cudowny.
Dziękuję za cenne rady. Pozdrawiam
Temat przyjaźni i tęsknota. Co pozostanie jeśli się
przed światem schowamy - co będzie jeśli zamkniemy
dusze i serca przed sobą. Ciepło powiernik otula
ramionami, ale czy zawsze możemy z tym ciepłem
przebywać. Poszukiwanie - to roztropność w działaniu.
Pisanie - to przyjaciel z szuflady! Pozdrowienia z
codzienności dla Ciebie :) milutkie i przejrzyste jak
blask słonka na niebie :)
gdy samotność doskwiera w pamiętniku masz przyjaciela
- on nie zawiedzie:-)
pozdrawiam - krzemanka ma rację to dobry duszek
beja;-)
Czytelne uzasadnienie powodów do pisania pamiętnika.
Tyle jeśli idzie o treść. Co do formy: ogromna ilość
zaimków, powtórzenia i niezbyt ciekawe rymy
(gramatyczne) obniżają wartość przekazu. Msz warto
popracować nad tym wierszem.
Miłego dnia.
Nie możesz zamykać się
w "pamiętniku" i nikomu nie
ufać, bo to jest prosta droga
do samotności.
Miłego dnia:}