Pan daruje proszę Pana...
pan daruje proszę pana
że spoglądam już od ranka
w pańskie oczy otulone
melancholią
a za oknem świat uroczy
ubarwiony kwieciem złotym
bzem w fiolecie pąkiem róży
no i tym magnolii kwiatem
niech pan spojrzy ach jak lubię
ten rozmarzony pański wzrok
pan mnie z nieba pan mnie ujął
melancholią tak kwitnącą
pan daruje że przez chwilę
chciałam być znów tą dziewczyną
którą kiedyś kwiat magnolii
w szal owinął
autor
promienSlonca
Dodano: 2012-03-25 01:12:15
Ten wiersz przeczytano 993 razy
Oddanych głosów: 48
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Piękne rozmarzenie :) Pozdrawiam cieplutko Aniu :)
https://www.youtube.com/watch?v=NHJC8k3zZZ0
Aniu choć pod temat to disco polo.
Re.
Witam Was Kochani, serdecznie.
Dziekuje bardzo, za komentarze i milo mi, ze tekst,
podoba sie,
Pozdrawiam serdecznie
Witaj Promyczku!
Piękny wiersz i ten kwiat magnolii...
Milutkiej niedzieli:)
Ładny wiersz,no i te piękne kwiaty
jak bez,a tym bardziej magnolie,oj lubię,lubię:)
Serdeczności Aniu przesyłam:)
nie ma co sobie marzeń odmawiać :-)
Witaj Słoneczko! Piękny i subtelny wiersz+++++
Pozdrawiam serdecznie :))
Mozna sie rozmarzyc...:)
Bardzo dziekuje, dla Was Wszystkich, komentujacych i
czytajacych moje utwory. Najserdeczniej
pozdrawiam,:)Dobranoc, u ktorych juz jest nocka i
milego wieczoru, zycze.
Promyczku,jak nie kochać takiego Marzyciela?Piękny
wiersz,pozdrawiam cieplutko+++
:)
I popłynąłem, czuje promień słońca.
Pozdrawiam.
Czuć promień słońca...+)
Pięknie
nastrojowo,melancholijnie-ech,cudnie.Pozdrawiam
cieplutko.
rzeczywiście rozmarzony i ja się rozmarzyłam
pozdrawiam