Pan Kossak
Napisane po przeczytaniu wspomnień Magdaleny Samozwaniec z d. Kossak :)
Był raz w Krakowie wielki Pan,
Bardzo stateczny i szanowany.
W ręku Pan talent od Boga miał,
Tam damy malował, konie, ułany.
Smakował życie tak jak chciał,
Szeroko znany malarskiej braci.
Niejeden w domu obraz jego miał,
Gdy słono najpierw zań zapłacił.
Nosił się modnie jak z żurnala,
Miłośnik wdzięków pięknych pań.
Wiele pozować dla niego chciało,
By tylko zechciał spojrzeć nań.
Malował pięknie, wytwarzał cuda,
Lecz nade wszystko ukochał konie.
Były jak żywe, do biegu się rwały,
Gdy tylko pędzel uchwycił w dłonie.
Chrapy rozdarte, grzywy rozwiane,
I skrzydła husarii jak u ptaka.
Gdzie tylko spojrzeć cudowne konie,
Na wielu płótnach Pana Kossaka.
autor
Nalka31
Dodano: 2009-11-27 00:14:14
Ten wiersz przeczytano 1292 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
BARDZO LUBIE KOSSAKA :)ładny wiersz...
...dumny byłby ten pan czytając Twój wiersz...pięknie
namalowałaś słowami jego obraz...pozdrawiam :)
wiersz który czyta się tchem..zatrzymuje pięknie
opowiada...słowem...pozdrawiam
Bardzo ładny ,obrazowy wiersz.Pozdrawiam serdecznie.
jego pasją było malowanie koni...lubię oglądać jego
obrazy, mam kilka reprodukcji o orginałach mogę tylko
pomarzyć...ładny wiersz , hołd dla
artysty...pozdrawiam
bardzo lekki i płynny wiersz, ładny
super płynnie się czyta fajny i interesujący wiersz.
Pozdrawiam milutko
Bardzo piękny wiersz...dobrze się czyta...jest w nim
piękna historia:)+
Trzeba przyznać, że był mistrzem w malowaniu koni,
trafnie oddajesz to w wierszu. Ktoś pochwalił za rytm,
ale niestety jest on zgubiony. Przykładowo poprawiłbym
pierwsze strofy ; "Mieszkał w Krakowie wielki Pan,/
Miły, stateczny i szanowany./
W ręku talent od Boga miał,
Damy malował, konie, ułany./" Otrzymamy wtedy rytm
8-10-8-10 i unikniemy powtorzenia słowa "pan" i
zbędnego "tam".
"Smakował życie tak jak chciał,/
Szeroko znany malarskiej braci./
Niejeden obraz jego miał,/
Gdy bardzo słono najpierw zapłacił./"
-To dalsze propozyzcje zmian do zachowania rytmu.
Troszkę się zagalopowałem, wystarczy. Przepraszam
jeśli uraziłem. :)
Chętnie bym poznał tego pana, może mi koniki nasze
namaluje z rana? Kraków, miasto tradycji,
niekoronowana stolica naszego kraju.
Piękne damy z płócien Kossaka wszystkim się kłaniają.
Wiersz wartościowy z akcentem patriotycznym. Na tak.
Talent od Boga w ręce miał (wers3), Ten obraz jego w
domu miał(wers7) przepraszam, że się wcinam, ale
wydaje mi się, że tak będzie lepiej.
malowniczo, obrazowo. ładny wiersz. pozdrawiam.
miło mi się czytało ten wiersz w Końcu z Krakowa
jestem i niejeden obraz pana Kossaka widziałam chyba
tylko on tak umiał konie malować jakby miały wyskoczyc
z obrazu i pognać gdzieś hen daleko :) Pozdrawiam
Bardzo pięknie opisujesz zdolności Kossaka przelane
wyobraźnią i pędzlem na płótno czym oddajesz należny
hołd artyście-super..powodzenia
Wiersz sercem malowany,,,dobry,,
refleksyjny,,,wzruszajacy,,pozdrawiam
z daleka.