Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Pani

Zranione serce, podrapana dusza
Tylko tyle mi zostało Przyjaciółko Kochana.
Nie ma już we mnie więcej radości
Zostały wspomnienia, została gorycz.

Rozumiesz mój ból piękna niewiasto
Co w jedwab jesteś ubrana.
W Twe serce także wbili ciernie
Biczem ukradli nadzieję.

Lecz Ty Droga Pani podniosłaś się z ziemi
Krocząc dalej śmiało przez życie,
Krzyż Syna Swego zabrałaś
I dalej w Nim trwałaś.

Naucz mnie kroczyć za Twym Nauczycielem!
Naucz miłować Go całym sercem!
Daj wiarę, nadzieję i miłość!
Daj ukojenie!

autor

kamikadze

Dodano: 2006-06-12 23:55:05
Ten wiersz przeczytano 444 razy
Oddanych głosów: 0
Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Wiara
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »