Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Pani jesień

W mleczną suknię mgieł spowita
W jarzębiny naszyjnikach
Z kolczykami z dzikiej róży
Brodząc boso po kałuży
Pożegnawszy dawno wrzesień
Idzie światem chłodna jesień.

Swym oddechem łąki szroni.
Ptaki po ścierniskach goni.
Przenikliwie zimnym wiatrem
Strząsa liście z drzew ostatnie,
By usypać z nich dywanik
Pod śpiącego stróża drzwiami.

Sama wyziębiona, blada
Dzieciom ciepłe czapki wkłada.
Często deszczem rzuci w okna,
Z zimą się na plotkach spotka
I nim się rozejdą panie
Po opłotkach śnieg zostanie.

Nostalgiczna, raczej smutna,
Żółci krajobrazów płótna.
Znicze na cmentarzach pali
Byśmy nie zapominali,
Że każdemu czas przyniesie
Jego własną życia jesień.

autor

KrzysztofP.

Dodano: 2010-11-08 07:20:10
Ten wiersz przeczytano 1022 razy
Oddanych głosów: 2
Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (2)

Zosiak Zosiak

"...Nostalgiczna, raczej smutna,
Żółci krajobrazów płótna..." Piekny wiersz...:)

Henio Henio

Bardzo ciekawy wiersz i tak niestety jest w naszym
życiu że każdemu czas przyniesie jego jesień predzej
czy póżniej...powodzenia

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »