pani jesień

wiatr we włosach w dłoni kosa
jucha z nosa krwawa rosa
z oczodołu spływa skrywa
się pod szaty szmatą szatan

lata listek z liskiem w tany
kasztan żołądź tulipany
już przekwitłe już ich nie ma
żołcień czerwień stały schemat

zrywa ścina tnie gałęzie
w błocie w liściach tonie grzęźnie
zęby szczerzy jeży włosie
w nosie co się topi w rosie

szybkim krokiem truchtem biegiem
bokiem przodem tyłem nie wiem
kiedy głowę stracę za to
że na imię mam pan lato

autor

robak

Dodano: 2006-08-30 00:45:32

Ten wiersz przeczytano 883 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie