Pani Jesieni - pierwsza...
dla Kariny
Nadszedł czas kiedy dotyk Twego ciała,
zapach Twych włosów będą dla mnie już tylko
wspomnieniem.
Znikając za horyzontem światów, sprawiasz
że niczym kwiat pozbawiony słońca, usycham
i umieram.
Bo czyż życiem można nazwać bicie serca?
Nie, żeby żyć trzeba niż tylko oddychać.
A więc jak mam żyć bez Ciebie?
Każda sekunda bez Ciebie to ból, a godzina
to udręka.
Krew ucieka ze mnie z miejsca w którym
kiedyś było moje serce.
Serce które skradłaś, a może sam Ci je
oddałem...
Wiosna budzi życie wokół mnie, lecz ja
widzę jak rdzawe słońce chowa się za
horyzontem.
I choć przed chwilą drzewa przybrały się w
zielone liście to w moich oczach one więdną
i spadają.
Deszcz moczy ziemię przede mną, a może to
moje łzy...
Komentarze (2)
Miłość związana jest z tęsknotą ...taka para, choć
obie... kobiety:)
Od "krew ucieka" jest fajny wcześniej jakiś taki ...
standardowo cierpiący. Pozdrowienia