Panie?

Chcesz do mnie mówic,
miłośc pragniesz mi dac,
więc co z samotną przestrzenią,
z huczącą pustką
wokół naszych krzeseł,
Panie?

Przecież drzwi za sobą zamykam,
krzyczę, by zagłuszyc swój płacz,
a Ty uparcie krążysz
przy moim sercu,
powiedz po co,
Panie?

A kiedy przygniecie mnie
bagaż skrzywdzonych dni,
za zasłoną mego strachu
łzy wylewasz za mnie,
czemu walczysz o mój uśmiech,
Panie?

autor

pigula16

Napisany: 2009-08-04 Dodano: 2009-08-04 22:14:59

Ten wiersz przeczytano 540 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie