Panie Ty wiesz...

Tyś moim drogowskazem, więc nie znikaj z mojego zycia.

Do Ciebie wznoszę błagalne spojrzenie,
kroczę po krętej ścieżce mego istnienia,
zanurzając się w barwach ziemskiego bytu,
robię rachunek sumienia z własnego życia.

Czy znam prawa przez Ciebie nałożone,
czy potrafię przestrzegać Twoje przykazania,
a może stąpam po nici ludzkiego cierpienia?
Daj mi proszę jakiś znak Panie!

Nieustannie zadaję mej duszy pytanie,
cóż sprawiło żeś mą marność ukochał Panie,
wokół tyle istot po drogach kroczy,
a jam wybranką ratującą ludzkie życie..

Więc dziękuję Ci mój Miłosierny Panie,
że me słabości ukradkiem skrywane,
wybaczasz i miłością obdarzasz,
bym każdego dnia stawała się
nowym, dojrzałym człowiekiem.

autor

Mikoku

Napisany: 2007-05-06 Dodano: 2007-05-06 14:36:31

Ten wiersz przeczytano 555 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie