Panna Fi odżyła

Znalazłam stary, zardzewiały klucz
Pośród piór średniowiecznych
Łabędzi bez głów.
Zamknęłam tamtą
Księgę w złotej oprawie.
Odlatywałam daleko
Na nowych skrzydłach.
Zasnęłam na kłębiastych obłokach.
Sen mnie złapał.
Próbował zamknąć
W żelaznym sejfie marzeń.
Nie udało się.
Uciekałam przed siebie.
Daleko w głąb duszy.
Tumany piór unosiły się
Nad drogami jaźni.
Zgubiłam się.
Zapomniałam adresu.
Wyśmiana wróciłam.
Znów fontanna łez
Płynie w zielonym pokoju.

autor

Alex@

Napisany: 2004-10-10 Dodano: 2006-09-01 18:35:55

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie