Panna Nikt
Nikt przecież nie zauważy
tego że zniknie
czy położy się tu czy
na stole
na podłodze
na balkonie
zamarznie
i na zawsze o niej zapomnisz
też chciałabym mieć ten dar
niedostrzegania
tego że boli
ją i innych
tego że za mało miłości
zbyt dużo zdrady i kłamstwa
-gdzie te kolory?!-pytam z oburzeniem,
lecz nikt tego nie słyszy
w końcu jestem Panna Nikt
a to do czegoś zobowiązuje
Komentarze (21)
Beata K. czy znasz Jozefa K.? (Kafka)
Obojętność i chłód w tłumie. Masz dar DOSTRZEGANIA -
stąd tak wspaniały wiersz !
Pozdrawiam serdecznie :)
......................................:)
Każdy z nas ma w sobie coś co jest zauważalne i
piękne, chociaż czasem być niezauważalną też nie jest
całkiem źle...
Dobry wiersz, pozdrawiam..
Jesteś Panną Nikt z wyboru, tak na własne życzenie?
Ja lubię być taka (nie)widzialna...
Bardzo dobry wiersz.
Każdy posiada w sobie wartość i jest kimś,
nie podchodź tak smutno do siebie,uśmiechnij
się.Pozdrawiam serdecznie.
nic tak nie boli jak obojetność... pozdrawiam :)
Nikt nie słyszy panny Nikt,jak ktoś usłyszy, to się
ona zmieni w pannę Ktoś :)
Podobno jakimi myślami nakarmimy naszą podświadomość,
takimi ludźmi będziemy - i w tym wymiarze sprawdza się
znane przysłowie - że każdy jest kowalem własnego
losu - nie warto utrwalać myśli, że jest się panną
NIKT - warto oddać się marzeniom, zaszczepić choćby
drobne cele, ukierunkowane na przyszłość, a wiara
czyni cuda. I warto naprawdę wiedzieć czego się
chce... Twój wiersz skłonił mnie do powyższej
refleksji, przy czym wiadomo, ze każdy z nas
doświadcza chwil zwątpienia - i oby to były tylko
chwile... Gorąco pozdrawiam.
Wiersz opisuje osoby wrażliwe, nieprzeciętne. Są to
jak pisze autorka osoby niezwykle skromne, a przez to
niedostrzegane. Jakby niewidoczne dla innych. Cechuje
ich ciepło. Prędzej, czy później przyciągną bratnią
duszę, bo wibracje miłości jaką mają w sercu mają
najwyższą moc. I to one przezwyciężą każde zło. Tytuł
jakby przewrotny, ponieważ dla mnie to panna "ktoś".
Sztuką jest polubić siebie...popatrz w lustro, potem
na świat, zobacz jaki jest piękny...aż chce się
żyć...pozdrawiam :)
Zgadzam się z Art123, pozdrawiam.
Moja droga, nisko siebie cenisz. natychmiast głowa do
góry, wyprostuj się i życie bierz całymi garściami.
pozdrawiam
bardzo smutny wiersz opisuje stan poczucia
bezwartościowości własnej osoby, ale też brania na
siebie odpowiedzialności za to, że doświadcza się
pewnych negatywnych uczuć...
Nikt nie jest Nikt.Ciekawa rozmowa z sobą.Takie
rozmowy są najwartościowsze.