Panta Rhei...
Przygasły kandelabrów blaski
zachwyt się w stare normy wtłoczył
i poszarzały złote maski
w wyblakłych lustrach naszych oczu.
Jedwabie słów, przebrane w płótna
tkanego grubą przędzą czasu
dziś wspominają trochę smutno
tamte koronki i atłasy.
Odchodzą goście, milkną głosy
(młodości nikt z nas nie zatrzyma)
nam pozostanie srebro włosów
w nadziei na szczęśliwy finał.
Komentarze (25)
Tak, jak w piosence "źle myślałem, czas ucieka, Panta
Rhei, wszystko ginie..." Bardzo mi się podoba, i
tytuł, i wątek. A najlepsza jest druga strofka, z
wykorzystaniem płócien. Pięknie!
Ładnie napisany wiersz o tym co nieuchronne, przed
czym nie ma ucieczki - trzeba z tym żyć i...pogodzić
się. Najlepszy sposób na zaakceptowanie przemijania
Na początek: piękny rytmiczny wiersz dotyczy nas
wszystkich. Oto zapłata za lata trudu - garść
srebrnych włosów...
Jak w babcinym mieszkanku, koronkowy, ale już
nieistniejący świat.... ciepły, melodyjny, wiersz....
Melancholia, a przecież jakże ciepła, spokojna i pełna
zadumy. Pomyśl jednakże, że to nie jest kres, to tylko
jeden z rozdziałow... Wiersz doskonały w klimacie, w
formie i treści...
poszarzało i posrebrzyło ale w sercu lśni perełka,
czasami łzy kropelka, czasami promyk słońca i tak juz
będzie do końca.
Piękny mądry wiersz z bardzo dobrymi metaforami i jak
miło znowu widzieć autora :-).
...choć tyle smutku w wiersza treści...optymizm także
w nim się mieści...pięknie ...
W ciepły , uroczy sposób opisałaś przemijające życie
człowieka.
Ładnie melodyjnie powstał ten wiersz o smutnym
przemijaniu, tyle w nim szczegółów i prawdy o życiu,
wart przeczytania, pozdrawiam
bardzo obrazowo oddany klimat mlodosci i przemijania
czasu; piekne metafory, lagodna melodia.... bardzo
ladny wiersz
Nostalgia w koronkach. Sympatycznie o przemijaniu.
Wedle starego przyslowia: nie masz tylu lat, ile masz,
tylko na ile sie czujesz! A srebrne wlosy przystojnych
wysokich panow wygladaja cudownie! Nie powracajmy wiec
do koronek i atlasow, cieszmy sie plotnami
terazniejszosci i w niej pokladajmy nadzieje!
Ładny wiersz, pełen ciepłej nostalgii... To prawda, że
wszystko płynie, przygasają kolory wspomnień, ale to
nie znaczy, że już nic dobrego nie może nas spotkać.
Na dobry "finał" też trzeba sobie zapracować.
piekne słowa o przemijaniu...miło Cię znowu poczytać