panta rhei
jeśli musisz opłakiwać
utracone kosmosy
opłakuj je z księżycem
i gwiazdami
jeśli musisz opłakiwać
nie płacz sam
jeśli musisz zniknąć
odejdź z kwitnącą harmonią
pod twoimi stopami
jeśli musisz mówić
nazwij każde słowo po swojemu
jeśli musisz umrzeć
umieraj świadomie
twoje życie to prolog mojego
jesteś, jesteś, jesteś, jesteś
nieuchwytną częścią mnie
jeśli musisz żyć
po prostu żyj, po prostu żyj, po prostu
żyj
autor
Kinga Jałocha
Dodano: 2018-01-23 10:06:08
Ten wiersz przeczytano 383 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Ciekawe rozważania, a najważniejsze jest, by wszystko
było na swoim, ważnym miejscu, pozdrawiam :)
Fajny i ładny wiersz:)pozdrawiam cieplutko:)
Jak każde życie, strugi przelewa,
a my nie wiemy, kiedy co trzeba.
Pozdrawiam Kingo krzyk aż u mnie było słychać.