Papieros

Biała przestrzeń przed oczami
Otoczona nagą ciszą,
Szeregi grobów za plecami
I płatki śniegu, co na wietrze się kołyszą.

Pola czarne otulone płaszczem białym
W kontury szarych domów się zmieniają,
Wydychają obłoki kominem małym
I ogień wciąż na nowo podsycają.

Zimnem i lodem ich mury są zmęczone
Okrywając się pooranym dreszczem,
Chodniki, po których kroczymy są oblodzone
Przykrywając się jak kocem, śnieżnym meszkiem.

Kilka małych życiowych płatków puszystych
Odlicza krótką, ale jakże piękną chwile czasu,
Stanęliśmy ochłodzeni wiatrem wśród słów niby pustych
Z sercami bijącymi zapatrzeni w siebie i obdarci z hałasu.

25.11.2008

autor

histeryk

Dodano: 2008-11-25 18:25:21

Ten wiersz przeczytano 619 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie