Papieros Boga

Ja też od czasu do czasu
modlę się do Boga.
Jedynego i w jednej osobie.
Boga Abrahama, Izaaka, Jakuba.
Chyba tak Go określiła pewna Sara powtarzając
co wymyślił niejaki Prus.
Natomiast coraz rzadziej wchodzę w głąb.
W głąb mej ocembrowanej głowy.
W głąb mało inteligentnej, życiowej perwersji;
w głąb czegokolwiek.
(Dla głąbów może być głąb kapusty lub
kobiety - to w zależności od upodobań kulinarnych).
To bycie na powierzchni.
Czy jest tak modnym utrzymywaniem się na niej?
Czy tylko powierzchownym "ja"?
Nie jestem z tego zadowolony.
A przecież by rozstrzygnąć ten dylemat
wystarczy tylko zapalić papierosa.
Nikotyna tak dobrze rozjaśnia
myśli.
Nie mam papierosów.
Mój dostawca zaginął wziąwszy
zaliczkę swobodnych przemyśleń.
Nie będzie więc też i pointy.
Bóg nie dał pociągnąć ze swojego
skręta
Wypalił sam do końca.

autor

artemidion

Napisany: 2010-06-29 Dodano: 2010-07-17 23:03:54

Ten wiersz przeczytano 717 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie