PAPROĆ
gwiazda okrążała wzrastanie
w okamgnieniu światło dodane
przetoczyło ku łukom lasu olsz
złocieniem usłana ścieżka żeglująca
skrzyżowała sny na jaw sprowadza
uosobienie
zatarte w żrenicach przenika kryształy
otwarte serca obejmują widzenie
powitalne w zawirowaniu podniesienie
przygarnąło ukrytych w żarnie ognistych
płatków
stęsknione splecione światła
w tchnieniu paproci skrzepły
wypatrywana błogość jak święta woda
spłynęła
strumieniem
UŁ
napisany Białystok,20.08.2009 ula2ula
Komentarze (21)
wiersz pełen nadzieii o czym mówią słowa
"wypatrywana błogość jak święta woda spłynęła
strumieniem"
Bardzo ładne, tajemnicze i podoba mi się,dziękuję za
komentarz i cieplutko pozdrawiam :)))
Stworzyłaś w wierszu klimat niczym z baśniowej
nocy...cudowny i bardzo tajemniczy.
Aż gęsty od poezji, pięknie puszczański.
hmm...prawie mistyczny ...paproć kojarzy się z
szukaniem szczęścia ,ładny dobór słów ,wiersz ma
klimat...
Bardzo klimatyczny i zachwycajacy wiersz.
Doskonałe metafory. Bardzo mi się podoba.
Ula ...pieknie opisujesz obrazy jakie
dostrzegasz...dajesz czytelnikowi uczte aby choc
ujrzał w twoich zapisanych myslach czescz tego na co
ty patrzyłas...paproc to ajk symbol..pozdrawiam...
Jesteś perełką w wierszach...
Wzrastać przy gwieździe i błogości strumieniu to
przyjemny żywot- paproć zawsze kojarzy mi się jako
tajemnicza i piękna roślina ,śliczny,pełen ciepła i
bogatej ornamentyki wiersz pozdrawiam!
Szukanie paproci zatraci lub ozłoci.
noc świętojańska-to mi przyszło d głowy-super
podziwiam dobór słów...dla mnie to wyższa szkoła
jazdy,ale w sumie nie musimy być tacy sami...uczę się
czytając ... pozdrawiam
prawie jak... w wodach Jordanu, noc świętojańska,
kosmiczna jedność powietrza, ziemi, światła/ognia,
wody i ferii barw wszelakich usosobiona... w krysztale
czystej miłości. nie do wiary, ula2ula, nie do wiary:)
pozdrawiam+)
Las o zmroku staje sie jeszcze bardziej tajemniczy.
Też opis skojarzył mi się z nocą świętojańską.Ciekawe
słownictwo podgrzewa nastrój.
jak tu ładnie u ciebie Pozdrawiam