Para

Jest taka ławka w parku
Ona i on
Każdego dnia
Bywali razem tam
Pomimo łez pomimo chmur
Na łące wśród róż układali się do snu
Spadł z czasem śnieg
Na ziemi ich spoczywa wspólny wiersz
Wspólny życia rytm
Wspólny bieg

Jest taka ławka w parku
Nieopodal fontanny
Obejmuje ją mleczna wstążka
To mogliśmy być my
Lecz inaczej nas pognał czas
Przez życia las
Trujący bluszcz na głowę spadł
Nie od razu zdarza się raj
Czasem jednak całkowicie o kimś zapomina

Klaudia Gasztold

autor

cicha myszka

Napisany: 2019-02-05 Dodano: 2019-02-05 23:38:49

Ten wiersz przeczytano 1202 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie