Parada wspomnień
I tak powraca co noc
Ta parada wspomnień
Dzikich żądz, ukrytych pragnień
Nienazwanych dążeń
Analiza przeszłości
Każdy dzień zamyka
Smutek rozdziera wnętrzności
Marzeń sens pusty się wymyka
Sen nietęskliwy
Odszedł w zapomnienie
Bo ja jestem pamiętliwy
Wciąż słyszę serca tchnienie
I jeszcze płomyk nadziei
Gdzieś na dnie mym przygasa
Jasnego słońca szelest promieni
To dla mnie bezkształtna masa
I tak powraca co noc
Ta parada wspomnień...
autor
Jan Gomber
Dodano: 2007-05-05 11:21:12
Ten wiersz przeczytano 509 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Śliczny wiersz. Wspomnienia czasami są naprawdę
bolesne. Najchętniej chcielibyśmy je wymazać, ale one
zostają na zawsze, bolą... Wiem, bo sama to przeżyłam.
10 miesięcy wspominać i cierpieć to bezsens. Dążyłam
do szczęścia i otrzymałam to szczęście, u boku tego,
który zadał mi tyle bólu przez te 10 miesięcy.
Wróciliśmy do siebie. Wspomnienia... Znaczą tak wiele!