Paraliż
Agacie
A ja wciąż patrzę w szare niebo,
Pełne ludzkich dusz,
Osamotniona, zagubiona,
Chciałabym być tam już.
Lecz ziemia twardo trzyma,
Wciąż testuje mnie,
Sprawdza jak długo zdołam wytrzymać,
Kiedy poddam się.
Wpatrzona w ciemność tego dnia,
Nie potrafię iść,
Niezdolna również do biegania,
W miejscu muszę tkwić.
Skazana do końca sobą być,
A to wszystko przez Ciebie,
Bo to ty każesz mi żyć.
autor
Sikorkaa
Dodano: 2010-01-16 18:12:27
Ten wiersz przeczytano 593 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Dużo tego smutku dziś..Szkoda:(.."Niezdolny"
poprawisz:)?Nie łam się..M.
Dużo refleksji w tym wierszu, a jest i namiastka
buntu. Rozumiem rosterki autora i daję+!