Parę chwil
Parę chwil samotności
Parę dźwięków samotności
Nagle uświadomiłem sobie ze utraciłem
Sens swego życia
Zostałem sam jak palec
Bezbronny jak słowik na wietrze
Samotny jak feniks
Który odradza się zawsze z popiołów
autor
Marzyciel89
Dodano: 2007-02-20 20:55:54
Ten wiersz przeczytano 671 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.