Parę małych próśb
Pobłogosław Panie żądzą życia
przeszyj nią tak do szpiku kości
niech zapłonie łaską w źrenicach
dostrzegania małych radości
Pobłogosław serce odwagą
co marzeń nie lęka się chwytać
wirusem nadziei je zaraź
na drogę co ma do przebycia
Daj poczuć się wolnym jak dziecko
niebios chwały nic nie naruszy
jak czasem dotknie rąbkiem ziemi
by trochę lżej było na duszy
autor
zaklinacz
Dodano: 2009-11-14 12:44:30
Ten wiersz przeczytano 776 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
a no tak... daj Ci Boże i nam.
Prośby tak oczywiste, że zachwycają sednem - być
szczęśliwym.
Mysle, ze wielu z nas ma takie same prosby...dziekuje,
ze je w naszym imieniu napisales...
Trzeba wierzyć w marzeń moc, jest tak, że gdy czegoś
bardzo chcemy spełnia sie to ;)
Również się dołączam...;)pozdrawiam ładny wiersz
kiedyś marzenia się spełnią , i będzie lżej na duszy
Pozdrawiam
to trudne jest do zrealizowania, ale gdy miłość wierna
dostarczy sił- możliwe Piękny wiersz, a sens głęboki
Podziwiam:) Na tak!
Witam :)))))))))))))))) bardzo ładny wiersz:)
Doceńmy małe, bo z tego składa się życie.
Przyłączam się do Twoich "Małych próśb".Amen
napisałeś to co moje oczy chciały przeczytać ...:)
piękny wiersz! nauczmy cieszyć się z tego co mamy, nie
bójmy się przyszłości...pozdrawiam;)
Małe prośby wielkiego kalibru, nielotowi sprawiły by
skrzydła.
Piękne prośby,pozdrawiam:)
Niech będą spełnione. Ekstra wiersz:) +